วันเสาร์ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2556

รักให้คุณหรือโทษ?


ความรักที่เป็นพิษ ทำให้
คนเข้มแข็งกลายเป็นอ่อนแอ
คนอ่อนโยนกลายเ็ป็นกร้าวร้าว
ความรักของคุณ เป็นพิษหรือไม่?

ความรักที่เป็นคุณ ทำให้
คนแข็งกร้าวกลายเป็นอ่อนโยน
คนอ่อนแอกลายเป็นเ้ข้มแข็ง
ความรักของคุณ เป็นคุณหรือไม่?

ความรักที่เป็นพิษ ทำให้
คนมีความรู้กลายเป็นปัญญานิ่ม
เรื่องเบาสมองกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก
ความรักของคุณ เป็นพิษหรือไม่?

ความรักที่เป็นคุณ ทำให้
คนไร้ความคิดกลายเป็นมีปัญญา
เรื่องยุ่งยากกลายเป็นเรื่องเบาๆ
ความรักของคุณ เป็นคุณหรือไม่?

ความรักที่เป็นพิษ ทำให้
เรื่องเล็กๆ เบาๆ กลายเป็นหนัก
เรื่องสำคัญ กลายเป็นถูกละเลย
ความรักของคุณ เป็นพิษหรือไม่?

ความรักที่เป็นคุณ ทำให้
เรื่องหนักๆ กลายเป็นเรียบง่าย
เรื่องเล็กๆ กลายเป็นสิ่งสำคัญ
ความรักของคุณ เป็นคุณหรือไม่?

ความรักที่เป็นพิษ ทำให้
สิ่งที่ไม่จำเป็นกลายเป็นสิ่งเสพติด
สิ่งพื้นฐานกลายเป็นสิ่งบกพร่อง
ความรักของคุณ เป็นพิษหรือไม่?

ความรักที่เป็นคุณ ทำให้
สิ่งเสพติดกลายเป็นสิ่งไม่จำเป็น
สิ่งบกพร่องกลายเป็นสิ่งปกติ
ความรักของคุณ เป็นคุณหรือไม่?

ความรักที่เป็นพิษ ทำให้
ขลาดกลัวที่จะเสียสละ
ด้านกล้าที่จะแย่งชิง
ความรักของคุณ เป็นพิษหรือไม่?

ความรักที่เป็นคุณ ทำให้
กล้าหาญที่จะเสียสละ
ละอายที่จะแย่งชิง
ความรักของคุณ เป็นคุณหรือไม่?

ความรักที่เป็นพิษ ทำให้
ขอบเขตแห่งรักแคบลง
ขาดจากความรักแบบอื่น
ความรักของคุณ เป็นพิษหรือไม่?

ความรักที่เป็นคุณ ทำให้
ขอบเขตแห่งรักกว้างขึ้น
เชื่อมโยงสู่ความรักแบบอื่น
ความรักของคุณ เป็นคุณหรือไม่?




วันเสาร์ที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2556

คนที่ใช่ ...


คุณเคยพบใคร ในทุกๆ ครั้ง
แล้วเหมือนได้กลับบ้านไหม
ทั้งๆ ที่เขาไม่ใช่คนในบ้านคุณ
ไม่มีบ้านหรืออะไรรอบตัวเขา?

คุณเคยหวั่นไหวกับใครบางคน
เขาทำให้คุณทั้งสุขและทุกข์ได้
มีอิทธิพลต่อความรู้สึกของคุณ
เหมือนกับกุมเอาหัวใจของคุณไว้

คุณเคยอยู่กับใครลำพังสองคน
แล้วเหมือนโลกนี้ มีเพียงเราสอง
คุณเหมือนหลุดออกจากโลกนี้ไป
แล้วก็อยู่ในโลกของพวกคุณเอง

เวลาหยุดเดิน เมื่อคุณใกล้ชิดเขา
คุณไม่สนใจเวลา และอะไรใดๆ
ทั้งที่เวลาผ่านคุณไป ครั้งแล้วครั้งเล่า
คุณเหมือนหลุดไปสู่ห้วงเวลาที่หยุดนิ่ง

เขาเหมือนอยู่เคียงข้างคุณอยู่เสมอ
ทั้งๆ ที่ แท้จริงแล้ว อยู่ห่างไกลกัน
ทุกครั้งที่คุณทำอะไร เหมือนเขาทำด้วย
และทั้งสองต่างก็รับรู้ได้ถึงกันและกัน

ในสิ่งลี้ลับที่สุด ที่คุณปิดบังซ่อนไว้
คุณกลับเปิดให้เขาเข้ามาโดยง่าย
คุณไว้วางใจเขา เหมือนตัวคุณเอง
และไม่เีคยปฏิเสธการเข้ามาของเขา

คุณสร้างสิ่งที่งี่เง่า ไร้สาระในตายตาคนอื่น
แต่คุณทั้งสองกลับมองเห็นว่ามัน "สุดยอด"
คุณทั้งสองกลับมีความสุข และชื่นชมมัน
ในขณะที่คนทั่วไป มองมันว่าไร้ค่า ไร้สาระ

เขาเห็นคุณค่าในตัวคุณ ที่คนอื่นไม่เห็น
คุณเห็นคุณค่าในตัวเขา ที่คนอื่นไม่เคยมอง
เราทั้งสองต่างค้นพบ สิ่งที่คนทั่วไปไม่นิยม
นั่นแหละ ที่ทำให้ "เขา" เป็นคนพิเศษของคุณ




วันอังคารที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2556

ฟองฝัน ...


"ฟองฝัน" ฉันลอยล่อง
เห็นขุมทอง ผ่องอำไพ
อาณาจักร แสนยิ่งใหญ่
สุดก้าวล้ำ คำพรรณนา


ฟองฝัน ด้วยปากเป่า
เร็วๆ เข้า ลอยขึ้นฟ้า
เสร็จได้ด้วย จินตนา
แสนเลอค่า หาใดเทียม


ฟองฝัน นั้นเติบใหญ่
ล่องลอยไป สุดไกลแสน
เกินเอื้อม สุดดินแดน
เจ้าลอยไป แล้วลอยไป


ฟองฝัน ที่ฉันรัก
ใจทอถัก ทะนุถนอม
เอาใจใส่ ดั่งเจ้าจอม
จงลอยไป ล่องลอยไป


ฟองฝัน ยังเติบใหญ่
โตเร็วไว ทันใจหนอ
เพียงลมปาก ไม่ต้องรอ
ก็เติบโต ง่ายดายจริง


ฟองฝัน ฉันคว้าไว้
เพียงหนึ่งใบ กำมือนี้
โลกสวย ด้วยดูดี
ดั่งฟองฝัน ที่ฉันรอ



วันอาทิตย์ที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2556

กลียุค 2


ยักษ์-อสูร เป็นใหญ่ได้เริงร่า
ซื้อตำแหน่ง ไปมา แถมยักยอก
สร้างพรรคพวก วงศ์วาน ทั่วทุกตรอก
ใช้อำนาจ ใช้ฤทธิ์หลอก แทนความดี

ใครไม่มี พรรคพวก ไร้ฤทธิ์เดช
น่าสมเพช ต้องหลบไป ไร้ราศี
จะหาจุด ยืนได้ แทบไม่มี
สุดท้าย ยอมโดยดี แก่ยักษ์มัน

ทั้งระบบ ทั้งองค์กร ราชการ
โกงกินบ้าน โกงกินเมือง กันถ้วนหน้า
ด้วยเหตุยักษ์ คำแหง แรงศักดา
อวดออกหน้า กูนี้แน่ แก่กล้าจริง

พอทำผิด ก็บนบาน มาสานกล่าว
สรรเสริญเข้า พิธีใหญ่ ให้ออกหน้า
แห่ผู้นำ อลังการ ต่างๆ นานา
ให้ชื่อว่า "เหนือผู้นำ" แล้วทั้งมวล

ไม่ทำกิจ อันควร แก่ประเทศ
เห็นแก่เหตุ เอาใจ ใฝ่สรรเสริญ
ชาติไม่รอด รกร้าง ไม่เจริญ
มัวสรรเสริญ เยินยอ ขอผู้นำ

บ้านเมืองเคย ร่มเย็น อยู่เป็นสุข
จำต้องทุกข์ ระทม ไม่จบสิ้น
ด้วยยักษ์-อสูร รุมโทรม มันโกงกิน
คนดีแท้ ตายดิ้น ไร้ที่ยืน

เมื่อผู้นำ ผู้เป็นใหญ่ ไม่เข้าท่า
เลี้ยงยักษ์-อสุรา ไว้มากโข
ยามอำนาจ ล้นมือ อวดใหญ่โต
ว่าข้าโก้ ไม่สนใจ จะจัดการ

คนโกงกิน มันก็มี อยู่ตลอด
แต่มันรอด เพราะผู้ใหญ่ ไม่เหลียวหา
ปล่อยละเลย อยู่อย่างไร ไม่ระอา
ด้วยคิดว่า ข้าไม่เห็น จะเป็นไร?

นานวันเข้า เผ่ายักษ์ ก็เรืองรุ่ง
สร้างเรื่องยุ่ง ก็ไม่ต้อง รับผิดหนา
ด้วยเผ่ายักษ์ ครองอำนาจ ทั่วพารา
จงก้มหน้า ยอมรับกรรม "ยุคกาลี"



วันเสาร์ที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2556

กลียุค


สัญญาณ "กลียุค" ...
เมื่อผู้หญิงเป็นผู้นำ
ผู้ชายหันหน้าสู่ธรรมะ
หญิงชาย สลับหน้าที่

ผู้ชายนุ่งเตี่ยวเดินทั่วไป
หรือไม่ใส่อะไรเลยก็ได้
อาศัยสภาวะนั้นดำรงอยู่
คล้ายดั่ง โยคีเปลือยในอดีต

ผู้หญิงเก่ง เต็มบ้านเมือง
แต่ไม่ได้เรื่อง ไม่รู้แจ้งจริง
ผู้หญิงฉลาดแต่ไม่เฉลียว
เผลอผิดพลาด ไม่เจตนา

ผู้หญิงหากินด้วยความเก่ง
ผู้ชายหากินด้วยความงาม
ผู้หญิงเป็นใหญ่ ผู้ชายต้องตาม
มหาบุรุษหันหลังเข้าทางธรรม

ผู้มีบารมีสูงสุดในแผ่นดิน
อาจมิใช่ผู้ได้ครองอำนาจ
กลับเร้นหลีกกายหายไป
ด้วยสนใจแต่บำเพ็ญพรตศีล

ผู้หญิงเป็นใหญ่ได้อำนาจ
ไม่ใช่ผิดที่เกิดเป็นหญิง
เป็นธรรมดาของกลียุค
มันก็แค่นั้นเอง ...

ความสับสบวุ่นวายทางโลก
เกิดนั้น หาใช่ึความผิดผู้ใด
แต่เป็นไปตามยุคสมัยของมัน
นั่นแหละ "สัญญาณแห่งกลียุค"



วันศุกร์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2556

กุหลาบ ...

มะลิ สื่อ สรรเสริญคุณ
ลิลลี่ สื่อ ปรารถนาดี
ดอกบัว สื่อ การบูชา
กุหลาบ สื่อ ความรัก


กุหลาบน้ำเงิน สื่อ รักในความทรงจำ


กุหลาบฟ้า สื่อ รักในความเพ้อฝัน


กุหลาบเขียว สื่อ รักและเข้าใจ


กุหลาบขาว สื่อ รักที่บริสุทธิ์



กุหลาบเหลือง สื่อ รักเอื้ออาทร



กุหลาบส้ม สื่อ รักจากผู้ใหญ่กว่่า

กุหลาบโอลด์โรส สื่อ รักจากผู้เยาว์


กุหลาบชมพู สื่อ รักหวานบอบบาง



กุหลาบแดง สื่อ รักลึกซึ้งรุนแรง


กุหลาบม่วงแดง สื่อ รักเล่ห์เสน่หา



กุหลาบม่วง สื่อ รักเร้นลับ-อัศจรรย์


กุหลาบดำ สื่อ รักอำมตะ, เสียสละ





วันพฤหัสบดีที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2556

Night ...


I'm a little life in the night
My heart always bright
My soul is very white
So, I'm not dark!


It's a little thing in the night
something always bright
It's color is very white
So, it's not dark!


It's a little home in the night
One room always bright
It's color is very white
So, it's not dark!


I'm just a worker in the night
My heart always bright
My soul is very white
So, I'm not dark!




วันพุธที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2556

เจริญยั่งยืน


เห็นเขามีอะไร ก็อยากมีอย่างเขา
ถ้าไม่มีอย่างเขา กลัวว่าจะต่ำต้อย
ใช้จ่าย "เงินตรา" ฟุ่มเฟือย
ย่อมต้องการเงินตราไม่สิ้นสุด

เห็นคนแห่ไปเชื่อก็เชื่อตามเขา
ถ้าไม่เชื่อตาม กลัวว่าจะบาป
ใช้จ่าย "ความเชื่อ" ฟุ่มเฟือย
ย่อมล้มละลายทางความเชื่อ

เห็นเขามีสัมพันธ์กว้างขวาง
ก็พยายามสร้างสัมพันธ์ไปทั่ว
ใช้จ่าย "สัมพันธ์" ฟุ่มเฟือย
ย่อมมีสัมพันธ์ที่เปราะบาง

เห็นเขามีอำนาจ ก็อยากมีบ้าง
พยายามไขว่คว้าให้ได้มาครอง
ใช้จ่าย "อำนาจ" ฟุ่มเฟือย
ย่อมมีอำนาจที่กระจัดกระจาย

เห็นเขาได้รับการยกย่อง
ก็อยากมีชื่อเสียงเช่นเขาบ้าง
ใช้จ่าย "ชื่อเสียง" ฟุ่มเฟือย
ย่อมมีชื่อเสียงในระดับต่ำ

เห็นเขามีบริวารห้อมล้อม
ก็อยากมีบริวารเยอะๆ บ้าง
ใช้จ่าย "บริวาร" ฟุ่มเฟือย
ย่อมมีบริวารที่ด้อยสามารถ

ใช้จ่ายสมดุลกับสงวน
ย่อมได้ทั้งความมั่นคง
และผลกำไรแต่ละรอบ
คือ "เจริญอย่างยั่งยืน"