ผลมีไว้ให้รับ ทางมีไว้ให้เลืิอก
คนเราเลือกทางเดินเองได้
แต่ไม่อาจเลือกผลที่เกิดขึ้นได้
เลือกทางแล้วจึงต้องยอมรับผล
บางเส้นทาง เริ่มต้นดี ปลายทางวุ่นวาย
บางเส้นทาง เริ่มต้นร้าย ปลายทางสงบสุข
ต้นทาง เล็งเห็นง่าย ปลายทาง เล็งเห็นยาก
ผู้มีวิสัยทัศน์อันยาวไกลเท่านั้นจึงเห็นตลอดทาง
เมื่อเลือกเส้นทางเดินแล้ว ถอยกลับหลังยาก
แม้ถอยกลับไปเริ่มต้นใหม่ได้ ย่อมเสียเวลา
แม้เดินต่อไปถึงปลายทาง ก็ต้องยอมรับผล
การตัดสินใจเลือกทางเดิน จึงสำคัญที่สุด
สิ้นสุดปลายทางหนึ่งแล้ว ไม่สุดสิ้นทาง
ถึงปลายทางหนึ่ง ย่อมมีทางใหม่เสมอ
เมื่อรับผลแล้วจากไปสู่ทางเลือกใหม่ได้
นี่แหละ "สิ้นสุดปลายสาย ก็ไม่สุดทาง"
อดทนรับ "ผล" แห่งการเลือกเก่าได้
โอกาสใหม่ๆ ย่อมปรากฏเสมอ
ทางเลือกใหม่ๆ ย่อมปรากฏ
เมื่อหมดซึ่ง "ผล" เก่า
ตราบใดยังไม่ได้ัรับผล ก็ยังต้องเดินต่อ
เมื่อเดินต่อถึงที่สุดทางแล้ว ผลจึงเกิด
สุดทาง สุดมรรค แล้วจึงบังเกิดผล
ไม่สุดทาง สุดมรรค ผลไม่เกิด
ดับสิ้นผลเก่าแล้ว ทางใหม่เกิดแทนที่
นี่เรียกว่า "ทางเกิดจากผลดับ"
เช่นกันกับ "ผลเกิดจากสิ้นทาง"
สิ้นทาง ไม่สิ้นไร้ เตรียมใจรับผลได้ ไม่อับจน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น