ไขว่คว้าหา จุดหมาย ที่ไกลโพ้น
จึงโชกโชน บนทาง บาทวิถี
ไร้จุดหมาย ย่อมไร้ ทางไม่มี
เพราะถึงที่ ฉับพลัน ไม่คั่นทาง
ทางมีไว้ ให้คน หาจุดหมาย
คนที่ไร้ จุดหมาย ทางไร้ค่า
อีกคนถึง จุดหมาย ทางไม่มา
สองคนคล้าย ไม่ค้นหา ทางเหมือนกัน
คนลุ่มหลง ย่อมไร้ ซึ่งจุดหมาย
ไร้หนทาง เดินไป สู่ข้างหน้า
วนเวียนอยู่ จมปลัก ไม่นำพา
ด้วยไร้ค่า ไร้ทาง ให้ก้าวไป
ผู้ถึงแล้ว ยังปลายทาง ณ จุดหมาย
ทางย่อมไร้ ประโยชน์ใด ให้คว้าหา
ผู้ใดไป ไม่ถึงยัง ฝั่งมรรคา
ยังค้นหา "เส้นทาง" อยู่ร่ำไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น